Page 17 - Spiegelschrift 16

SPIEGELOGIE - SUZANNE EKKER17Hoe ouder ik word, hoe groter mijn hekel aan de winter. Kale bomen, zwarte akkers, een auw zonne- tje op zijn best en altijd te koud. Sommige mensen zijn er gek op, ik niet dus. De enige troost voor al die winterse doodsheid is Kerstmis.Met Sissi de Kerst doorHalverwege de Ceintuurbaan is er een benedenwoning die vanaf september tot Pasen in kerstveren is getooid. Guirlan- des, witte kerstbomen, zowel binnen als buiten en vooral heul veul lichtjes. Ik snap het helemaal. Ook mijn hart maakt een sprongetje wanneer de kerstverlichting in de straten weer brandt en de oliebollenkraam voor de Hema ons met zijn verlokkende luchten verleidt.In één nacht tijd worden in de etalages Sint en Piet vervangen door Dickensiaanse taferelen en ze kunnen er wat mij betreft niet ver genoeg in gaan. Liefst zag ik al het winkelpersoneel in negentiende-eeuwse kostuums. Gezien de vele lmvariaties op alle verhalen van good old Charlie, ben ik niet de enige. Vanwaar toch dat nostalgisch verlangen om zich te wentelen in die Victoriaanse misère? We kijken gretig naar door honger geteisterde weesjes, terwijl de oliebollen ons om de oren vlie- gen. Er zit iets geruststellend in om over je schouder naar leed van vroeger te kijken. Ik voel bijvoorbeeld geen enkel aandrang om de wanhoop van Afrikaanse bootvluchtelingen te zien. Dan kijken we liever weg.DE OLIEBOLLENKRAAM BIJ DE HEMA MET ZIJN VERLOKKENDE LUCHTENNee, de lotgevallen van Scrooge, kleine Tim en het meisje met de zwavelstokjes zijn een mooi afgerond verleden. Das war einmal.GUILTY PLEASUREGelukkig was het in de negentiende eeuw niet overal kommer en kwel. In Oostenrijk bijvoorbeeld hadden de mensen het hartstikke goed. Dat is duidelijk te zien in de Sisi-trilogie, mijn guilty pleasure met de kerst. Ik heb de lms zo vaak gezien dat ik ze kan meepraten. Ruisende rokken en romantiek en ieder- een heeft prachtig haar. Zelfs de boeren die blij blozend langs de kant van de weg naar keizerlijk koets staan te zwaaien zijn netjes gekleed en tevreden. Heerlijk!SCHRANSENEen andere prettige bijkomstigheid van de decembermaand is dat men eindelijk legaal mag overeten, schuldvrij kan schran- sen. We komen eerst langzaam op stoom met Sinterklaas. Dan komen de borrels, de Kerstmarkten met de worsten en het schoolplein met de Glühwein. Plots staat er een kaasfon- due in de Nassaustraat en een winterbarbeque bij de slager in de Landstraat. Wafels en kerststollen, de mooiste feestgerech- ten gewoon bij de supermarkt! En overal mag je proeven. Over- eten wordt genormaliseerd. He, je gaat nou toch niet lijnen!? Dat is het moment dat u mij handenwrijvend, vals lachend als een Scrooge door de straten van Bussum ziet sluipen. “Eat my darlings, eat...”, want ik weet dat de onvermijdelijke afreke- ning komt.In januari komt de kater, de straf voor al dat ongeremd feesten en overeten. Dan moet er weer gesport en gelijnd worden. Het enige lichtpuntje van januari: mijn afslankclubje loopt weer vol. Misschien zie ik u ook...Suzanne Ekker is schrijver, gewichtsconsulent en bewoner van het Spiegel.