Page 55 - spiegelschrift7

Jolanda VreekenGele LisDe Gele lis is de enige soort uit de Lissenfamilie die van nature in Nederland voorkomt. Ze is een opval- lende oeverplant langs onze rivieren, plassen, meren en ook grotere vijvers.Ze is een opvallende oeverplant langs onze rivieren, plassen, meren en ook grotere vijvers. Ze staat graag in de verlandingszone en soms op droogvallende maar goed vochtige blijvende bodem. Helaas neemt de plant in aantal af en wordt ze met uitsterven bed- reigd, zoals zoveel andere planten. De wetenschap- pelijke benaming van de gele lis is Iris pseudacorus. De naam Iris is afkomstig van de Griekse Godin van de regenboog. Pseudacorus staat voor valse acorus, de familie van kalmoes waarop de Gele lis lijkt.De gele lis wordt in de waterzuivering ingezet omdat de plant onder meer metalen uit wa- ter haalt. Heel belangrijk is ze ook als filterplant van zwemvijvers. Ze heeft zwaardvormige bladeren met luchtkanalen, die lucht tot onder de waterspiegel brengen in de onderwater staande en ondergrondse delen van vijver of plas. Daarom wordt ze ook gebruikt als zuur- stofplant in vijvers.Jolanda Vreeken, zelf woonachtig in het Spiegel, neemt ons mee naar bijzondere tuinen in het Spiegel.lijnendeze vorm. Het ronde van rododendrons, de recht naar de hemel wijzende watercipres , de sierlijk hangende twijgen van treurwilg en de wolken van beuken, de krachtige gebogen waterlijn die door het glooiende gazon snijdt; alles is op elkaar afgestemd.Tuin met veel vrouwelijke rondingen.Dit is een plek waar je wilt blijven, met je blote voeten in het zachte groene gras wilt lopen, jezelf neervlijen tussen de neerdwarrelende bloesem van de roze acacia’s en kijken. Naar de vogels die hun onzichtbare lijnen trekken in de lucht en naar het lijnenspel in de wolken, denkend over de onuitwisbare lijnen die door de tijd worden getrokken.Ik maak me weer los van deze ode aan de kracht van de lijn en langzaam verlaat ik deze plek. Velen van u werden al gedwongen stil te staan bij deze tuin, eens beter te kijken, te be- schouwen, u te verbazen, uw mening te geven terwijl ondertussen uw ogen de vele lijnen volg- den. Was dat nog niet zo? Maak dan een wan- deling door Zanderij Cruysbergen van daaruit is de tuin goed te zien. Laat u verleiden.Dus, een ode aan het onopvallende, dat je pas mist als het er niet meer is en waarvan het dan pijn doet omdat je er vroeger geen aandacht aan hebt geschonken, niet vaker naar gekeken of geluisterd hebt. Tuinen hebben ook stem- men. Tja, als dat nou eens waar zou zijn.... hoe zou Bussum er dan uitzien?55