Page 54 - spiegelschrift7

Nieuwe ’s Gravelandseweg 66a: Tuin met vrouwelijke54- Tuin en villa aan de Nieuwe ’s Gravelandseweg 66a.Niemand trekt zomaar een lijn. Een lijn heeft altijd een functie, wordt geboren uit noodzaak, staat ergens voor. Men zet bomen in een lijn, ze brengen schaduw en duidelijkheid; het verkeer weet waar te rijden. Men ontwerpt vijvers met rechte lijnen want het moet strak en modern.lijnenspel van het water dat tussen het zacht glooiende gazon opdoemt. Hier speelt de lijn een spel. Gebogen horizontale lijnen concurre- ren met sterke verticale mannelijke lijnen van de woning .WeelderigVloeiende lijnen raken rechte en verbinden zich met de grillige vormen van het landschap van Zanderij Cruysbergen. Mijn ogen laten zich meeslepen naar de weelderige gestaltes van de beukhagen, de weidsheid van het gazon en naar de transparantie van de water- cipressen die lijnen van licht verspreiden. De lijnen prikkelen mijn fantasie en het liefst wil ik de wolken van beuk interviewen en vragen hoe de hovenier ze zo perfect geleid heeft, inDe gebogen lijn krijgt minder appreciatie, wordt afgedaan als ‘te romantisch’. Toch kan ze heel modern zijn. Zoals in de tuin aan de Nieuwe ‘s Gravelandseweg 66a. De lijn alleen getekend, ontworpen, om zichzelf. Die is bijna niet meer te vinden. Maar hier is ze. Daarom is deze tuin uniek. Ze doet me zoeken naarde laag die verborgen blijft voor de eerste blik. Die het niet getekende toelaat in het hoofden afrekent met het bestaande, met het direct vertoonde.Deze tuin gaat over de moeder aller lijnen. De vrouwelijke.... De entree verleidt de bezoekerdirect. Uitnodigend is ze als ‘n prikkelend voorgerecht, voordat het vuurwerk van het hoofdgerecht geserveerd wordt. Weelderige vrouwelijke rondingen scheppen een eigen- aardige wereld waarin ik direct wordt opgeno- men en door sierlijk welvende hagen verder wordt geleid.Het is lente en tussen de uitbundigheid van bloeiende rododendrons loop ik door naar de zich langzaam openbarende weidsheid achter het huis. Het is overweldigend en mijn adem stokt. Het zonlicht spiegelt zich in hetTuinen van het Spiegel