Page 44 - Spiegelschrift 17, voorjaar 2018

DAAR STAAT MIJN HUISIn de rubriek Daar staat mijn huis geeft schrijver Rudolf Geel zijn eigen visie op zaken die te maken hebben met het SpiegelDe uitkijkposten van het SpiegelNaar de buren kijken vanuit je eigen torenVILLA MARACAIBO AAN DE GRAAF WICHMANLAAN.Dit nummer van Spiegelschrift gaat over buren. Dat lijkt mij een uitdagend onderwerp, waarover ik echter niets van enig belang te melden heb. Ik kan alleen met lof spreken over mijn buren. Toen wij in 1977 onze huidige woning in het Spiegel betrokken, waren wij zo ongeveer de jongsten in de laan. Nu zijn we aardig opgeschoten naar de koppositie.De vervangers van degenen die ons ontvallen zijn, bevallen ons zeer. Aardige en oppassende mensen, met kleine kinderen. Die matchen goed met onze jonge kleinkinderen. Dit neemt niet weg dat wij blijven doorschuiven naar debovenste plaats op de ranglijst van de ouderdom. Of wij die plaats zullen bereiken, is onzeker. Maar uiteindelijk kan mij dat niet schelen.Tot zo ver de buren. Ik zal het verder hebben over een on- derwerp dat met enige fantasie van belang is voor degenen die in onze buurt wonen. Dat onderwerp gaat over torentjes in het Spiegel. Vanuit torentjes kan je het reilen en zeilen van de buren in de gaten houden. En als er ooit nog eens een vijand het Spiegel binnentrekt, zijn torenbezitters de eersten die hem in het vizier kunnen krijgen. Daarom ben ik tevreden dat mijn huis geen torentje heeft. Want daarin zou ik, mijzelf kennende, ongetwijfeld als zelfbenoemde buurt- watcher veel te veel tijd gaan doorbrengen.