Page 51 - Spiegelschrift 11

Tuinen van het Spiegel vervolgSchoonheidIk loop op mijn gemak naar de plek van de keien. Plotseling en onverwacht word ik ont- roerd door een niet-verklaarbare intimiteit die bezit van me neemt in deze tuin. Een gevoel dat nog wordt versterkt door het gedempte geluid dat mijn voetstappen maken op het zachte tapijt van grassen op de grond, waar wat mos de kans heeft gezien doorheen te groeien.Alles hier lijkt eenvoudigweg of het altijd zo geweest is, of het zo hoort te zijn. Ik ben gefascineerd door zoveel bescheiden schoon- heid, de puurheid trekt me aan. De pinussen die zijn overgebleven uit vroegere tijden bren- gen het Gooise heidelandschap in de tuin die daardoor geen tuin meer is maar deel van de omgeving. In deze vroege lente bloeien de krentenbomen met hun fragiele witte bloe- men tussen een hoogpolig tapijt van de nog verdroogde halmen en groteGeheimzinnig struweelpollen siergras. Net als de onderbegroeiing in het bos. Ik weet dat in de zomer hier tussen dezelfde Zegge prachtig oranje toortsen Vin- gerhoedskruid zullen bloeien. Niet de veilige en bekende soort nee, de ‘roestige’ variant (Digitalis Ferruginae) een soort die veel hom- mels aantrekt. Ook daar is over nagedacht.Sleedoorn:een oer-Nederlandse plant met een van de mooiste namenDoor de verschijning van zoveel natuur in deze tuin, wordt ik nederig van bewondering. Mijn blik wordt als vanzelf een soort van introvert. De aandacht voor het kleinere ver- groot. Het detail wordt hoofdzaak. Gevallen bloesemblaadjes op het pad, de spiegeling op het wateroppervlak, een verdroogde bloei- aar. Alles wordt specifiek en verbijzondert zichzelf. Een tuin waar je wilt blijven, omdat je er iets ervaart dat vertrouwd is, zonder dat je precies weet wat het nu is.SleedoornIk moet deze bijzondere plek verlaten maar tref nog een oer-Nederlandse plant met een van de mooiste namen die er zijn; Sleedoorn. Je proeft het op de tong, warm en koud, zacht en scherp. Het is nu de tijd van de bloeiende`Grote keien dienen als zitpleksleedoorns. Een geheimzinnige struik. Ze zijn meestal te vinden in een van de mooiste woorden uit onze taal: het struweel. Deze tuin heeft ook zo’n struweel dat mooi is vanwege zijn geheimzinnigheid. Zoekt u niet naar de betekenis in het woordenboek want dan wacht u een teleurstelling. Struweel, staat daar gevoelloos, is een heesterbosje. Als betekenis stelt het ineens niet veel meer voor, terwijl het woord juist een wereld te- voorschijn toverde waar u nog nooit geweest was maar wel naar toe wilde. Struweel. Het heeft alles in zich. Net als deze tuin: geheim- zinnigheid en getemde wildheid.Het beeld wordt hier niet bepaald door de strakke ordening.AfscheidVanwege mijn verhuizing naar een woning met een heerlijke grote tuin op de Veluwe, was dit de mijn laatste bijdrage aan Spie- gelschrift. Ik vond het bijzonder u mee te kunnen nemen op mijn tuinwandelingen.Jolanda VreekenMede namens de lezers bedankt de redactie van Spiegelschrift tuinontwerper Jolanda Vreeken voor haar jarenlange medewerking aan ons magazine.Wij wensen haar veel succes op de Veluwe en zijn op zoek naar een opvolger om deze rubriek voort te kunnen zetten.Pieter Schut51