Page 7 - GooiZaken 25

Maart 20177Ontwikkeling in bestuurskamer staat stilGOOI - Headhunter The Executive Network (TEN) heeft door Ruigrok NetPanel onderzoek laten doen naar ontwikkelingen in bestuurska- mers van de 117 grootste bedrijven in Nederland. Daaruit blijkt onder meer dat de 26 familiebedrijven binnen deze top in 2016 met respec- tievelijk 7 en 12 procent vrouwelij- ke bestuurders en commissarissen opvallend laag scoren.Daarnaast schopte geen enkele vrouw het tot bestuursvoorzitter binnen deze groep. Bij niet-familiebedrijven lag dit aantal iets hoger en werd 7 procent van de voorzittershamers door een vrouw ge- hanteerd.Het afgelopen jaar stokte de teller in de RvB van familiebedrijven en niet-familie- bedrijven op 12 procent vrouwen versus 88 procent mannen. Bij RvC’s lag dit aan- tal respectievelijk op 23 procent vrouwen en 77 procent mannen. Het aandeel van vrouwen in toezichthoudende rollen is dus nagenoeg twee keer zo groot als in bestuurlijke. Deze vrouwelijke en manne- lijke bestuurders hebben de gemiddelde leeftijd van 57 jaar.Jan Rapmund, partner bij The Executive Network,‘’Dewereldomonsheenveran- dert in hoog tempo. Dit in tegenstelling tot veel bestuurskamers waar ontwik- keling en tijd wel stil lijken te staan. Als we echt diversiteit nastreven dan moet er een versnelling in wijziging van de sa- menstelling van deze colleges plaatsvin- den. Op deze wijze duurt het echter nog minstens 20 jaar voordat we echt van diversiteit kunnen spreken.’’Maatschappelijke voelsprietenRapmund: ‘’De uitdaging waar boar- drooms voor staan, is breder dan alleen de ‘genderdiscussie’. Je moet als bestuur verbonden zijn met de omgeving waar- binnen je opereert en de ontwikkelingen daarbinnen. Dit stelt je in staat om je in te leven én te spiegelen aan de uiteen- lopende stakeholders. Opererend in een zeer complexe omgeving heb je dus ook vrouwen en jonge bestuurders nodig; een diverse set van maatschappelijke voel- sprieten. Dit behoedt bestuurders voor een tunnelvisie en verbreedt de kennis, expertise en inzichten ten gunste van de bedrijfspresentaties.’’Een mogelijke verklaring voor de stro- perige veranderingen binnen de Neder- landse bestuurskamers is het feit dat een nieuwe kandidaat nog steeds binnen het ‘old boys’ netwerk wordt gezocht. ‘’Er wordt enkel gekeken onder generatiege- noten en dan is het resultaat in acht van de tien gevallen een man van rond de 50 jaar. Terwijl het vinden van een ge- schikte kandidaat - jonger en/of vrouw mét de benodigde kennis en ervaring - niet moeilijk is als je verder kijkt dan de gebaande paden. Van alle kandidaten die wij het afgelopen jaar plaatsten, was 46 procent vrouw en hun gemiddelde leef-tijd 45 jaar’’, aldus Rapmund. ‘’Dit vraagt uiteraard om een speci eke aanpak, maar dat staat los van het zoeken naar een speci ek geslacht of een bepaalde ach- tergrond. We zoeken de beste kandidaat voor de baan en dat zijn naast mannelijke kandidaten zeer regelmatig vrouwen. We leveren hoe dan ook nooit in op kwaliteit. Dat willen topvrouwen overigens zelf ook niet.’’Fietsen is goed voor jou, het milieu én je bedrijf! Je mag namelijk de reiskos- ten, á € 0,19 per kilometer, die je etsend a egt gewoon als kosten opgeven. Dit geldt wel alleen als je je eigen ets niet zakelijk hebt gekocht.Meer vrouwen in topfunctiesMaar nog geen gelijke positie op arbeidsmarktWelke partij wordt het op 15 maart?GOOI - Vrouwen hebben nog geen gelijke positie op de arbeidsmarkt. Ondanks het feit dat ze steeds hoger zijn opgeleid, tot een leeftijd van 45 jaar zelfs hoger dan mannen.Dat blijkt uit cijfers van het CBS. Vrou- wen werken minder vaak in een betaalde baan, werken vaker in deeltijd, zijn min- der vertegenwoordigd in topfuncties en krijgen per uur minder betaald dan man- nen. De verschillen zijn tussen mannen en vrouwen zijn wel kleiner geworden, maar minder snel dan in de beginjaren van het emancipatiebeleid werd gedacht.In 2015 werkten vrouwen gemiddeld 26,6 uur, dat is een uur meer dan in 2005. Mannen werken met 37,7 uur in 2015 een uur minder dan tien jaar eer- der. De werkweek van vrouwen met een partner en minderjarige kinderen is tus- sen 2005 en 2015 relatief sterk geste- gen. Daarmee is ook hun economische zelfstandigheid gegroeid. De komst van kinderen is minder vaak een reden om te stoppen met werken of minder uren te maken. Toch is er in de praktijk nog geensprake van een gelijke verdeling van werk, huishouden en zorg. De meeste vrouwen werken in deeltijd, ook als ze geen kinderen hebben. Mannen houden sterk vast aan hun fulltime werkweek. De helft van de kersverse vaders heeft een halve of hele ‘papadag’ per week. Vrijwel alle jonge moeders hebben minimaal één ‘mamadag’ per week. Ze maken ook twee keer zo vaak gebruik van ouderschaps- verlof.Lager inkomenOmdat vrouwen vaker niet of in deeltijd werken, is het inkomen gemiddeld lager dan dat van mannen. Daarnaast krijgen zegemiddeldminderperuurbetaald.Dat loonverschil hangt voor een groot deel samen met verschillen in werkervaring, opleiding en leidinggeven. Sinds 2008 zijn de loonverschillen bij de overheid en in het bedrijfsleven kleiner geworden. Het aandeel vrouwen in topfuncties in het bedrijfsleven is iets gestegen. In de hon- derd grootste bedrijven is nu bijna één op de vijf leden van de raden van bestuur of toezicht een vrouw. Dat is een inke toe- name ten opzichte van eerdere jaren.Vervolg van pagina 1Daarnaast wordt er geen onderscheid naar oorzaak of naar type verzuim ge- maakt. Uit onze analyse blijkt dat bijna alle politieke partijen komen met voor- stellen die volstrekt tegen deze uit- gangspunten indruisen.”OnterechtAlle partijen focussen zich op het MKB. Maar het is echt een misvatting dat het midden- en kleinbedrijf in onze economie de grootste banenmotor is. Het MKB zou huiverig zijn om personeel aan te nemen en daarom moeten de sociale lasten ver- minderen.Derks: “Uit de feiten blijkt dat in het MKB maar een beperkt aantal mensen werken (600.000), terwijl bij het grootbedrijf veel meer mensen werkzaam zijn (4,2 miljoen). Wie bij de verdeling van soci- ale lasten onderscheid maakt op basis van bedrijfsomvang, zal daarmee dus vrijwel zeker géén grote banengroei ver- oorzaken. Beter is dat we ons realiseren dat alle bedrijven in Nederland huiverig zijn om mensen met een groter risico op arbeidsongeschiktheid aan te nemen. Maatregelen zouden dan ook voor alle werkgevers, ongeacht hun omvang, moe- ten gelden.”CDA plus, VVD minHet CDA steekt er in hun plannen met kop en schouder bovenuit. Zij maken geen onderscheid tussen kleine en grote werk- gevers. Dat is terecht, want zowel kleine als grote werkgevers moeten gelijk wor- den behandeld. Daarnaast is het CDA ook een voorstander van een collectieve arbeidsongeschiktheidsregeling voor de zzp’er. Dit waar bijvoorbeeld de VVD de zzp’er als een individuele werkgever ziet en blind lijkt voor het feit dat veel zzp’ers onverantwoord onverzekerd door het le- ven gaan.Dit heeft grote gevolgen voor ons land, want het contingent zzp’ers zal alleen maar groeien. Eigen ondernemer- schap is prima. Maar onverantwoord ge- drag is niet toelaatbaar. Wat dat betreft zou het nu echt tijd worden voor een echte verplichte basisverzekering voor zzp’ers met acceptatieplicht door verze- keraars.Het is echt een misvatting dat het MKB de grote banenmotor in ons land isRobuust stelselWil het sociale stelsel echt eerlijk worden en overzichtelijker dan zijn er naast de aandacht voor zzp’ers nog een tweetal zaken waar Acture zich de komende tijd hard voor gaat maken:1. De loondoorbetaling zou terug moeten naar één jaar en de WGA moet naar vijf jaar voor alle werkgevers van Neder- land.2. Er moet een ona ankelijk instituut ko- men voor bezwaar, beroep en keurin- gen die zowel private uitvoerders van de ziektewet als het UWV controleert. Dit moet de dubbelrol die het UWV nu heeft (controlerend en feitelijk con- currerend met private partijen) te niet doen en zorgt bovendien ervoor dat werknemers hun vragen, klachten en opmerkingen bij een loket kunnen ach- terlaten.