Page 31 - Spiegelschrift 17, voorjaar 2018

23 JUNI HERHALING: ZOMERWANDELINGWINTERWONDERWANDELING IN HET LAEGIESKAMPOp zaterdagmiddag 3 februari verzamelden zich rond Veld 5 van Gooische een groep warm aangeklede geïnteresseerden voor de Winter Wonder Wandeling over het Laegieskamp. Niet enkel wijkbewoners, maar ook meerdere geïnteresseerden van buiten onze wijk; de wandelingen van Vrienden van het Spiegel beginnen een begrip te worden!31Net als bij de voorgaande edities was Roy Sikking bereid gevonden om ons op zijn geheel eigen wijze wegwijs te maken door dit gebied. Roy weet al wandelend zijn kennis over de natuur aan de aanwezigen over te brengen in combinatiemet sfeervolle anekdotes, veelal uit zijn eigen jeugd, over het gebied in vervlogen tijden. Zo leerden we dat het Laegieskamp jarenlang een vochtig en verwilderd gebied was, tot dat de gemeente Bussum bij de tewerkstelling in de jaren ’30 vande vorige eeuw het gebied liet ontwikkelen tot een park. De sporen zijn er nog deels van terug te vinden, maar in die tijd moet het er prachtig bij hebben gelegen met kronkelende paden, beekjes en grote rododendrons.Weer later, in de jaren’60, deed een deel van Laegieskamp tijdens koude winters dienst als de ijsbaan van Bussum. Waar nu ter hoogte van tennisclub Het Spieghel een groot veld vol riet te zien is, was in die tijd een toegangspoort die je tegen betaling toegang gaf tot de verlichte ijsbaan. De groundsman van Gooische hield de baan schoon door tweemaal daags met zijn Harley als bezemwagen rondjes over het ijs te rijden.IJSBAANMaar van alle locaties waar de gemeente een ijsbaan had kunnen aanleggen, was dit wellicht de minst verstandigste. Door de aanwezige natuurlijke kwellen (grondwater dat onder druk uit de bodem komt) duurde het lang voordat het ijs voldoende betrouwbaar was dichtgevroren en bleef de kwaliteit van het ijs matig. Uiteindelijk viel dan ook het doek voor de ijsbaan. De kwellen zijn er nog steeds, hierdoor leeft er bijzondere ora en fauna in dit kleine niet-toegankelijke rietlandschap.Naast dit rietlandschap, aan de kant van Gooische, ligt een ander bijzonder gebied waartoe de toegang verboden is. Hierbevinden zich de zogeheten blauwgraslanden, een schraal nat grasland dat voorkomt op voedselarme, natte gronden. Deze blauwgraslanden ontlenen hun naam aan de blauwe waas die zichtbaar is wanneer in april en mei de massaal erop voorkomende grassoorten in bloei staan. Dat was dus tijdens deze winterwandeling helaas niet waarneembaar.De wandeling werd vervolgd aan de andere zijde van Gooische, waar vroeger het zogenaamde Koeienbad was. De herkomst van deze naam is onduidelijk, maar het is een vennetje omzoomd door bomen. Roy bracht in herinnering hoe hij hier als kleine jongen bij ijskoude watertemperaturen heeft moeten schoolzwemmen, tussen de salamanders, kikkers en padden die hier nog steeds voorkomen.We lopen nog even verder richting de Hilversumse Meent en komen bij het grasgebied waar ooit de grasvelden 10, 11 en12 van Gooische lagen. Nu bevindt zich hier een iets hoger geleden, en daarmee droger, grasgebied wat weer geheel andere ora oplevert dan het lager gelegen natte gebied aan de andere zijde van Gooische.En zo blijkt een uiterst klein stukje natuur toch nog heel veelzijdig te zijn. Vandaag de dag is het Laegieskamp in beheer bij Natuurmonumenten en is het vooral een belangrijke ecologische verbinding tussen het Naardermeer en de Utrechtse Heuvelrug. Maar waar die naam Laegieskamp toch vandaan komt? Wie het weet mag het zeggen....Inmiddels traditioneel spreken we af dat we dezelfde wandeling rond de zomer nogmaals zullen organiseren om te kijken hoe anders het Laegieskamp er dan bij ligt. U komt toch ook op zaterdag 23 juni, 15.00 uur, naar het Laegieskamp?