Page 19 - Spiegelschrift 15 - Najaar 2017

SPIEGELOGIE - SUZANNE EKKER19De twee beste dagen van het schooljaar waren de eerste en de laatste. De laatste dag om de voorde- hand liggende reden van twee maanden dolce far niente, die voor een kind aanvoelen als een half jaar vakantie. Een tijd van eindeloos lezen, rondhangen aan het zwembad en heel veel lachen met je vriendin- nen. Want die waren ook allemaal thuis.Leve september!Niemand ging naar Bali, op safari in Tanzania of trekken door Canada. Als je geluk had mocht je naar een vakantiekolonie aan zee of in de Ardennen. Dan sliep je met twintig meisjes op een slaapzaal, kastje-bedje-kastje-bedje, naast elkaar. ’s Avonds een snelle schijnbeweging met je washandje in de ge- meenschappelijke wasruimte en voor je weer naar huis ging mocht je niet vergeten je tube tandpaste half uit te knijpen anders kreeg je ruzie met je moeder. Vieze stinkerds waren we! Maar als je dat weer gehad had en je voor de zevende keer dezelfde Suske en Wiske had gelezen, bekroop langzaam het gevoel je dat je eigenlijk wel weer es naar school wou.Die eerste schooldag had iets magisch. Met gepoetste schoe- nen, een kraakwit bloesje en een schone lei in je ziel, stapte je verwachtingsvol de schoolpoort en het schooljaar weer bin- nen. De nieuwsgierigheid, de spanning en de overtuiging dat je dit jaar de eerste van de klas zou worden. Ach.VAKANTIESTRESSMisschien hadden die lange vakanties wel als doel dat je uit verveling naar school ging terugverlangen. Nou, ik vrees dat verveling nu niet meer aan de orde is, hooguit vakantiestress. In menige keuken in het Spiegel hangt een vakantieschema waar een verkeersleider nog wat van kan leren. Hoe pas je een week Albufeira, KV-kamp, hockeykamp, Knokke en een span- nende gezinsvakantie in zes weken? En dat voor drie kinderen. Help!Na de grote uittocht van al dit vakantiegeweld daalt er een rust neer over het Spiegel en stijgt er de gemiddelde leeftijd met dertig jaar. Tja, waarom zou je in deze drukke en dure zomer- maanden op reis gaan wanneer je kinderen het huis uit zijn?SPOOKYDe meeste achterblijvers vinden het heerlijk, en ik moet eerlijk zijn: het heb wel wat. De stilte, de opgeruimde en aangeharktetuinen met hun gesloten hekken, de wind hoorbaar in de bo- men en een kat die alle tijd neemt om rustig over te steken. Maar het heeft soms ook iets spooky, vooral ’s avonds. Iets bijna post-apocalyptisch. In sommige straten is helemaal nie- mand meer thuis! Waar zijn al die mensen en komen ze nog wel terug?Daarom ben ik blij zijn dat iedereen weer veilig op zijn plaats zit. De blaffende honden en bladblazers in de tuinen, de ra- menwasser op zijn ladder, de kinderen in de klas en de horde etsers die nergens naar kijkt.Lang leve september! Niet in de laatste plaats omdat wij nu op vakantie mogen. Ha!Suzanne Ekker is schrijver, gewichtsconsulent en bewoner van het Spiegel.IN DE ZOMER ZIJN DE SPIEGELSTRATEN LEEG. HIER DE BOSLAAN.