Page 43 - Spiegelschrift 14

Hans RoelofsenDe gerestaureerde villa aan de Koningin Emmalaan heeft een rijk gedecoreerde gevel van rode baksteen met maar liefst twaalf ‘speklagen’. De ruimte tussen de kozijnen en rollagen is opge- vuld met een sierlijk patroon, de erker met een kasteeltorentje en de dakkapel bekroond met een puntdakje lijken te zeggen: ‘My home is my castle’. De originele hekwerken zijn behouden gebleven en zijn in goede staat, op wat doorgeroeste hengsels na. De ervaren villaklusser zal meteen zien dat het pannendak vernieuwd is en het zinkwerk hersteld en zoals in de ‘belle epoque’ gebruikelijk voorzien van sierlijke vergaarbakken.Na de renovatie is het interieur een mix van klassiek en modern geworden. Klassiek zijn de paneeldeuren, de vensterbanken, de goud- blonde parketvloeren, die een warme re ectie van het licht geven en de grote bianca carara marmertegels in de hal, de keuken en de badkamers. Ik word door Allard ontvangen met klanken van Stan Getz Jazz Quartet op de achtergrond. Bij binnenkomst in de woon- kamer valt mijn oog meteen op de collectie cd’s en de geluidsinstallatie, die er geen twij- fel aan laten bestaan; Allard is een liefhebber van klassieke jazz.KachelofenDe inrichting van de keuken annex eetkamer oogt vooral modern; glanzend roestvrij staal is gebruikt voor de kookinstallatie en transpa- rant kunststof en aluminium voor de kasten. De ruime eethoek en de haard met kerami- sche imitatie houtblokken, zijn modern van vorm, maar de haard doet tegelijkertijd ook weer denken aan de klassieke ’Kachelofen’zoals je wel in kastelen en klassieke huizen ziet. Hier is de haard alleen toegevoegd voor de gezelligheid, want overal in het huis is vloerverwarming aanwezig, die een constante basistemperatuur vasthoudt.We raken in gesprek over de megaklus en alles wat noodzakelijk was om het voorheen verouderde pand aan de eisen van deze tijd aan te passen. Bij de eerste vraag hoe de isolatie was geregeld om het energieverbruik te beteugelen, legt Allard uit dat alle muren aan de binnenzijde werden bedekt met iso- latiemateriaal en vervolgens bekleed met dubbeldikke gipsplaten. Daarmee werdende wanden in feite gelijk aan die van een nieuwbouwhuis. In dit geval werden geen waardevolle betimmeringen en plafonds aan- getroffen, omdat de opdrachtgever destijds kennelijk vanwege de uitbundige buitenkant al door zijn geld heen was en door geldnood gedwongen, voor een sobere afwerking moest kiezen.43