Page 19 - Spiegelschrift 12

ColumnEefje PleijWat is nou de cultuur van het Spiegel? En wil ik bij die cultuur horen? Of sterker nog: hoor ik er al bij? Of waarom hoor ik er niet bij? Volgens verschillende definities verstaan we onder cultuur: taal, godsdienst en tradities.‘Gezelli’ met je rode broek op de bakfietsAllereerst de taal In het SpiegelHier spreekt men over het algemeen ABN met Gooise tongval, aard- appel of in ieder geval een krieltje in de keel en gebruikt men een ‘r’, waardoor het lijkt alsof ieder woord met de desbetreffende letter uit het Frans afkomstig is. Ik heb een tijd lang mijn best gedaan om niet Goois te klinken. De ‘r’-klank maakte ik bewust rollend en die aard- appel liet ik zakken, waardoor ik klonk als een zware shag rokende oude man met een spraakgebrek. Gelukkig kon ik mijn ouders nog net overtuigen, dat ik niet naar de logopedist of psycholoog moest worden afgevoerd om mijn stoornis te laten onderzoeken.Maar het is niet alleen de taal. Het Spiegel blijft ook graag hangen in trends op taalgebied. Zo zie ik nog steeds wel jonge Spiegelaars de kantine of een verjaardag binnenlopen al slaand op de schouders van hun maatjes en daarbij roepend: ‘ Hé lullo’s.’ Of wat oudere Spiege- laars die ‘Doegie’ zeggen bij afscheid. Of dames die constant roepen: ‘Gezelli’, terwijl er geen reet aan is. Laatst hoorde ik mezelf ook over mijn ‘kids’ praten. Doe toch normaal.Ten tweede de godsdienstIk heb gelezen dat in het Spiegel vooral het katholieke geloof voorop staat. Ook neemt het aantal gelovigen in Bussum af. Waarom? Hebben wij geen geloof nodig? Misschien is de cultuur hier, die van de ongelovigen met katholieke inslag?‘Jezus’ wordt zeker vaak genoemd aan de zijlijn van het hockey- of voetbalveld. Bij mij stelt het geloof ook niet zo veel voor. Ik blijk ooit gedoopt te zijn met ranja door mijn katholieke oma, verder kom ik niet. Mijn kinderen zitten op een Christelijke school en mijn vader praat en schrijft veel over Jezus, Maria en de rest van hun familie. Ergens zit nog wat Joods bloed in ons gezin, maar dat was het dan.Ten derde de traditieOp kledinggebied zijn we nog aardig traditioneel. Oudere heren dragen graag rode of roze broeken. Het lijkt een traditie. Waarom? Ik denk om het doorgaans saaie maatpak te compenseren. Het heeft iets frivools. Kijk mij eens anders zijn! Helaas is het niet meer opval- lend of anders als de buurman in dezelfde kleur broek loopt.Ook de jagerslook lijkt een traditie in herfst en winter: hoed, waxre- genjas en bruine hoge laarzen. Ik kijk altijd achterom als iemand mij tegemoet komt in deze outfit. Het vermoeden van een enorm roofdier achter mijn rug, dringt zich dan aan mij op.Of de bakfietsende moeders, vaders of aupairs door het Spiegel? Wie kan deze traditie nog wegdenken uit het straatbeeld en wie heeft er niet een keer zo’n stuurloos ding moeten ontwijken? Of wat dacht je van de zwerm kinderen op weg naar een sportclub aan de rand van het Spiegel op zaterdagochtend, tijdstip onmogelijk met katerige ouder op enig afstand? Dat is ook traditie.Of het onderwerp Bensdorp, parkeervergunningen of hangende jonge- ren even noemen tijdens een buurtborrel? Dan weet je tenminste zeker dat de meesten zich gaan overschreeuwen en je het komende uur alleen maar hoeft te knikken terwijl je inwendig een rustmoment neemt. Dat is inmiddels een fijne traditie geworden.Bestaat er een Spiegelcultuur? Zeker, ik spreek de taal, geloof als de meerderheid, stop man in een rode broek, koop zelf jagersoutfit (met geweer), gooi mijn pubers in de veel te laat gekochte bakfiets en hoor mezelf graag praten op borrels. Ik hoor er bij.Eefje Pleij is onderwijzeres, schrijfster en bewoner van het Spiegel.19Bakfietsparkeerplaats bij de Gooilandschool.Eefjes Spiegel