Page 11 - Spiegelschrift 12

Rudolf GeelRudolf Geel is Neerlandicus, schrijver en bewoner van het SpiegelraakteDe omgeving als inspiratiebronEens was grond waarop Bussum is verrezen woest en ledig. Nou ja, zo ver terug wil ik in dit stukje niet gaan. Laten we de geschiedenis van wat later Bussum werd beginnen op de grote stille heide, waar hoogstens een paar kuddes graasden en misschien een enkel boertje een, wat in Suriname heet ‘kostgrondje’ bewerkte.De tijd ging voort.Het eens zo kale landschap werd steeds meer ontgonnen door de mens; er kwamen sloten en boeren begrensden hun akkers. Langzamer- hand ontstond er een dorp, en toen een gro- ter dorp, met een eerst nog eenvoudige infra- structuur. De meeste lezers van dit blad zullen de boekjes met nostalgie opwekkende oude foto’s van Bussum kennen. Nostalgische gevoelens zullen vele huidige Spiegelbewoners niet vreemd zijn.Maar laat ik niet vooruitlopen.AmsterdamMensen uit de belendende grote stad, Amsterdam dus, wilden de natuur in. In een onderwijzersblad uit het begin van de vorige eeuw las ik een ontroerend verslag van een Amsterdamse onderwijzer die met zijn klas per trein naar Bussum ging. Na hun verbazing over het Naardermeer kwamen de kinderen en hun begeleiders aan in het Bussumse station. Daar begonnen ze te lopen.Eerst wandelden ze naar Valkeveen. En verder ging het, eindigend bij de Gooise Boer, waar ze limonade kregen. Wat zullen de kinderen tegen die tijd een dorst hebben gehad. Tijdens hun wandeling hadden ze als stads- bewoners zoveel nieuwe en onvergankelijke indrukken opgedaan. Ze vonden het heerlijk.Er is hoop: Bensdorp komt er aanForensenDe trein was een uitkomst voor wie verder wilde kijken dan zijn stadse neus lang was. Vanzelfsprekend konden ook de vermogen- den zich met de komst van de trein en het bouwen van een station in Bussum snel en redelijk efficiënt uit de stad naar de nieuwe, bosrijke en gezonde omgeving begeven. Ze gingen er ook wonen en bleven werken in deDe voormalige studio Concordia aan de Graaf Wichmanlaan.11